Δεν ξέρω αν η αγάπη μου για τις μπανάνες οφείλεται στην φανταστική τους γεύση, στο ότι έχω δει 128 φορές το βιβλίο της Ζούγκλας κι έπαθα το σύνδρομο Μόγλη ή απλά i’m going bananas (see what i did here?), αλλά πραγματικά θα μπορούσα να γράψω μια ελεγεία στη μπανάνα. Μια ωδή σε αυτό το καταπληκτικό φρούτο, που βρέξει-χιονίσει, χειμώνα-καλοκαίρι, πρωί-βράδυ βρίσκεται στο σπίτι μου, έτοιμο προς κατανάλωση *ευχαριστεί την Παπούα Νέας Γουινέας για αυτό το δώρο στην ανθρωπότητα*.

Τη συνταγή αυτή την πρωτοδοκίμασα από τον μικρό μου αδερφό (πολύ καλό παιδί, μας βγήκε χορτοφάγο αλλά τι να κάνουμε, το αγαπάμε όπως είναι), που πειραματίζεται με γεύσεις και υλικά που πρώτη φορά άκουσα από αυτόν (Σπιρουλίνα; Σπόροι chia; Ω, Μητέρα! Τι έχεις τραβήξει κι εσύ με τα 2 σου παιδιά που βγήκαν κουζουλά στη διατροφή.)

Είναι μια πανεύκολη συνταγή, εναλλακτική στο κλασσικό παγωτό, χωρίς ζάχαρη, χωρίς γαλακτοκομικά, χωρίς κανένα συντηρητικό και με φανταστική, κρεμώδη γεύση. Φυσικά και αγαπάμε τα κλασσικά παγωτά, ποιος άλλωστε δεν έχει περάσει τα παιδικά του καλοκαίρια μετρώντας μπάνια και παγωτά; Ποιος δεν έχει φάει οικογενειακή συσκευασία Häagen-Dazs Chocolate Midnight Cookies στα μεγάλα σεκλέτια; Μεγαλώνοντας ωστόσο, δίνουμε μεγαλύτερη σημασία στα συστατικά όσων τρώμε, οπότε όσο πιο σπιτικό, τόσο πιο καλό.

Οπότε banana + κακάο + φυστικοβούτυρο =  Bananice cream

(more…)

Υπάρχουν 2 κατηγορίες ανθρώπων: αυτοί που τους αρέσουν οι πράσινες, άγουρες μπανάνες και αυτοί που τους αρέσουν οι ώριμες κίτρινες, που έχουν σχεδόν ζαχαρώσει. Ανήκω στην πρώτη κατηγορία, τη θέλω σχεδόν από το δέντρο. Αυτό το φανταστικό φρούτο που δίνει ενέργεια, χορταίνει, ταιριάζει σε πολλά γλυκά και μαζί με NuCrema είναι το comfort snack μου βρίσκεται πάντα στην κουζίνα μου, αλλά δυστυχώς ωριμάζει γρήγορα – και αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που μου αρέσει στους ανθρώπους, όχι στα φρούτα. Γυρνώντας από το γραφείο, είδα ότι οι 3 τελευταίες μπανάνες είχαν ήδη αρχίσει να μαυρίζουν, άρα σε καμία περίπτωση δεν θα τις έτρωγα έτσι και πόσα smoothies να πιει ένας άνθρωπος (υπολογίζω ότι περίπου 54 μπανάνες πήγαν έτσι άκλαφτες αυτό το καλοκαίρι). Θυμήθηκα μια συνταγή που είχα κάνει στις αρχές τις καριέρας μου και αφού οι αναλογίες είχαν χαθεί στα ερτζιανά, είπα να την ξαναφτιάξω. Και καλά έκανα.

ΥΛΙΚΑ (για 12 μπισκότα)

3 μπανάνες

4 κ.σ. νιφάδες βρώμης (κουάκερ)

3 κ.σ. κακάο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Κόβουμε τις μπανάνες σε μεγάλα κομμάτια και προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά. Λιώνουμε με ένα πιρούνι (ή το πατητήρι του πουρέ, αν έχετε), ανακατεύοντας παράλληλα, μέχρι να γίνει ένα σχεδόν λείο μείγμα.

[Δοκιμάζουμε και προσθαφαιρούμε κακάο και βρώμη – την προηγούμενη φορά είχα βάλει περισσότερη βρώμη και μου φάνηκαν στεγνά. Αν το θέλουμε πιο γλυκό, μπορούμε να προσθέσουμε λίγο μέλι ή αγαύη. Επίσης, θα το δοκιμάσω με ξηρούς καρπούς. Το μείγμα αυτό είναι ωραία βάση για πειραματισμούς.]

Απλώνουμε χαρτί ψησίματος σε ένα μεγάλο ταψί και ρίχνουμε από μια μπαμπάτσικη κουταλιά της σούπας ανά 3-4 εκ. (δεν φουσκώνουν όσο τα κανονικά μπισκότα, αλλά ας έχουν τον αέρα τους). Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς στον αέρα για 10-12 λεπτά. Όπως έχουμε ξαναπεί, τα μπισκότα συνεχίζουν να ψήνονται και εκτός φούρνου για λίγα λεπτά, γι’αυτό τα αφήνουμε να κρυώσουν πριν τα δοκιμάσουμε.

Είναι μαλακά και τσιχλωτά (chewy θα έλεγε κάποιος ξένος pastry chef) και έχουν μια γαργαλιστικά δροσερή υπόγευση μπανάνας. Κι έτσι, σε 20 λεπτά το πολύ, έχουμε νόστιμα, υγιεινά μπισκότα, χωρίς ζάχαρη, αλεύρι, βούτυρο ή αυγά και οι (υπερβολικά) ώριμες μπανάνες μου δεν πήγαν στα σκουπίδια.

Bon Appétit!

xxx